Het belang van socialisatie

In het begin is de pup heel onbevangen en benadert hij alles met een soort “zorgeloze” nieuwsgierigheid maar vanaf 5 weken begint hij al wat voorzichtiger te worden.

 

In deze fase is de pup extra gevoelig voor traumatische ervaringen. In deze periode moet hij hernieuwd kennismaken met alle opgedane positieve ervaringen uit de eerste socialisatiefase om te voorkomen dat hij desocialiseert en angstig wordt voor dingen, dieren en mensen in en buiten zijn vertrouwde leefomgeving.

 

De periode waarin de meeste van onze honden “watten in oren” hebben. Ineens lijken eerder geleerde en goed beheerste commando’s volledig te zijn vergeten. Juist in deze periode is het belangrijk dat de baas veel met de hond bezig is om te voorkomen dat de hond in het “pubertijd” gedrag blijft hangen.

 

De weg naar volwassenheid gaat zeer zeker voor baas en hond niet over rozen en ook in deze periode is het belangrijk om voldoende activiteiten met je hond te ontplooien om te voorkomen dat hij zich gaat vervelen of ongewenst gedrag gaat vertonen. De meeste honden worden tegen het derde levensjaar rustiger en “settelen” zich als het ware.

 

1. Vroeg beginnen met socialiseren. Vanaf 3 weken is het van belang dat de pup op een positieve manier in aanraking komt met allerlei soorten verschillende mensen, dingen, geluiden en situaties. Koop je hond dus bij een betrokken en betrouwbare fokker.

 

2. Ga naar puppytraining en later andere vervolgtrainingen zodat je hond niet “desocialiseert”. Ga naar een goede hondenschool waar op een positieve en diervriendelijke manier wordt getraind en waar je pup kennis kan maken met allerlei verschillende soorten honden en hun verschillende gedragingen. Tijdens de puppyklas en latere cursussen leert je hond de basiscommando’s en leert deze ook uitvoeren in een heel prikkelrijke omgeving.

Ervaring leert dat ondanks alle goede bedoelingen van mensen met een pup of jonge hond niet wordt getraind als er niet “de stok achter de deur is” van de wekelijkse hondentraining. Vergeet ook niet dat dit soort trainingen voor de meeste honden op eigenlijk elke leeftijd een feestje zijn en een stukje “quality time” biedt voor hond en baas.

 

3. Zoek extra prikkelrijke plaatsen of situaties op waar je de hond aan kunt laten wennen zoals de dierenartspraktijk, huizen van andere mensen, café of horecagelegenheid, scholen met veel kinderen in de buurt, een drukke weg met veel auto en vrachtverkeer, markten, liften, openbaar vervoer.

 

4. Laat je hond kennismaken met verschillende mensen (invaliden, kinderen, baby’s, mannen, vrouwen, postbode etc.), dieren (paarden, koeien, katten etc.) en dingen (stofzuiger, haardroger, auto, fietsers)

 

5. Vanaf de 7e week kan een pup ineens tekenen van angst laten zien als hij wordt geconfronteerd met iets dat hij niet kent. Vroeger dacht men dat het beter was om angst te negeren echter inmiddels is duidelijk dat het voor de pup/ jonge hond heel prettig is als hij merkt dat hij in dit soort situaties “troost” en “steun” bij zijn baas kan zoeken en dat deze laat merken dat het goed is.

 

6. “Better be safe than sorry” Als je met je hond aan het wandelen bent en je ziet een andere wandelaar met een hond ga er dan niet zomaar vanuit dat de hond goedaardig is en je pup of (jonge) hond niets zal doen. Vraag even of het kan dat je pup met deze hond kennis maakt. Het is niet de eerste keer dat een pup of een jonge hond wordt gebeten omdat de andere hond de benadering van de pup anders interpreteert.

Een bijtervaring of andere traumatische ervaring die een pup of jonge hond oploopt, laat meestal voor de rest van het hondenleven diepe sporen achter en zijn vaak onomkeerbaar.

 

7. De socialisatieperiode moet bestaan uit vooral heel veel leuke en positieve ervaringen. Sommige bazen brengen hun hond onbedoeld in een situatie die voor de hond angstig is (confrontatie met bijvoorbeeld een hele grote hond waarvan de baas denkt dat de jonge hond hier wel aan went als hij angstig reageert). Een hond heeft het recht angstig te zijn en als de baas tekenen van angst ziet, beschermt hij zijn pup of (jonge) hond tegen deze angst en probeert hem aan de situatie te laten wennen in zijn eigen tempo. Je dwingt zelf toch ook niet je kind om in de “spooktent” te gaan op de kermis omdat jij het goed vindt dat hij eraan went OF je dwingt je kleuter ook niet om een hond te aaien terwijl hij er bang voor is?

Voor alles is en komt een tijd en van dwang wordt niemand beter.

Socialisatie begint bij de hond heel vroeg maar het is een proces dat nooit mag stoppen. Het is een belangrijk proces omdat het zal bepalen wat de persoonlijkheid van je hond wordt. Iedere hondenbezitter wil graag dat zijn hond open, vriendelijk en betrouwbaar is naar leden binnen en buiten het gezin. Hij moet een vriend voor het leven zijn. Een goed gesocialiseerde hond is ook een gelukkige en tevreden hond en dat is uiteindelijk wat wij als hondenbezitter willen, toch?

 

Carine Stuurman-Jansen